afb.
.jpg "body=[<b>Beschrijving:</b> Franciscus Antonius van Nistelrooij (1934-1945)<br><b>Bron:</b> Afdeling Erfgoed 's-Hertogenbosch (AEH)]")
Franciscus Antonius (Frans) van Nistelrooij
Rosmalen 21 september 1934 - 's-Hertogenbosch 21 februari 1945 (10)
Genealogie
Spoorzoeker
Wel gestorven niet vergeten
Hans de Wit (22 december 1936 - 14 februari 1945)
Frans van Nistelrooij (21 september 1934 - 21 februari 1945)
Hans was de zoon van Arnoldus Justinus (Frans) de Wit (Rosmalen 10 februari 1912 - Rosmalen 3 april 1962) en Johanna (Anneke) Timmermans (24 oktober 1912). Het huwelijk werd gesloten in Rosmalen op 22 juni 1933. Uit het huwelijk werden zeven kinderen geboren, vijf jongens en twee meisjes, allen in Rosmalen met uitzondering van Gerard die in Oss werd geboren.
| 18 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Frans van Nistelrooij was een zoon van Petrus Franciscus van Nistelrooij (Piet van Hannes Pieten) (Rosmalen 2 december 1890 - Rosmalen 15 mei 1981) en Petronella (Pietje) van de Ven (Nuland 10 september 1894 - Rosmalen 10 juli 1966). Zij was een dochter van Simon van de Ven en Johanna Kappen. Haar broer Frans kwam tijdens de Tweede Wereldoorlog ook om het leven. Piet en Pietje trouwden in Nuland op 18 mei 1917. Uit het huwelijk werden dertien kinderen geboren, allen in Rosmalen. Drie van hen overleden op jonge leeftijd.
Zowel de familie De Wit als de Van Nistelrooij woonde op het Heeseind. Het | 19 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
huisnummer van De Wit was A4b, dat van Van Nistelrooij A10. Als we de huidige situatie op het Heeseind - qua bewoning - vergelijken met de jaren rond de Tweede Wereldoorlog dan moeten we wel tot de slotsom komen, dat er eigenlijk niet zo erg veel is veranderd. Veel panden zijn in handen van dezelfde families gebleven. Er zijn slechts enkel huisjes verdwenen. Veel panden zijn grondig gerenoveerd en er is een klein aantal nieuwe panden bijgekomen. In woning op de Kruisstraat, in de oorlogsjaren aangeduid met A4b, heeft de familie De Wit vele gelukkige jaren gekend. Deze woning ging later over op de jongste zoon Hans. De boerderij van Van Nistelrooij is al vele jaren familiebezit. Al in het begin van de negentiende eeuw werd het pand bewoond door Aart van Nistelrooij. In 1840 erfde zijn zoon Roelof deze | 20 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
boerderij. Daarna diens zoon Piet, waarna de boerderij in 1901 naar Hannes en vervolgens naar diens zoon Jo overging. In 1963/1964 werd bij de boerderij een huisje gebouwd, waarin vader een tijdje woonde. In 1978 werd het geheel verkocht aan J. Verstegen. Na de bevrijding van het zuiden van Nederland was er op de meeste plaatsen waar de strijd was gestreden meestal veel niet-gebruikte munitie achtergebleven. Dit was ook op het Heeseind het geval. Voor de jeugd was het zeer geliefd speelgoed. Zo herinner ik me levendig, dat we in die tijd heel wat granaten van hun kruit hebben ontdaan om dat vervolgens in jerrycans te doen. Die brachten we dan door een van hetzelfde lont aangelegde aan te steken in beweging. Het gevolg: de blikken schoten als een raket in de hoogte, waar ze met een forse knal tot ontploffing kwamen. Ook op het Heeseind werd na de bevrijding met achtergebleven munitie gespeeld. Zo waren op woensdag 14 februari 1945 Frans en Harrie van Nistelrooij, Pietje van Santvoort en Hans de Wit aan het spelen met een pantservuist.1 De vier jongens hadden aanvankelijk de pantservuist al verschillende keren boven naar de dijk gegooid. Toen ontplofte het projectiel echter niet. Omstreeks 16.30 uur gooide Hans de Wit het op de weg. Het gevolg was een geweldige explosie. Hans was op slag dood. Volgens de overlijdensakte overleed hij om 19.15 uur. De drie andere jongens waren gewond en werden naar het Groot Ziekengasthuis in Den Bosch gebracht. Pietje kon na behandeling meteen naar huis. Harrie pas drie dagen later. Frans van Nistelrooij overleed volgens de verklaring van Th. van Meerendonk, arts in Den Bosch, op 21 februari 1945 (dit in afwijking van het gedachtenisprentje). Hans en Frans werden begraven op het parochiekerkhof van Johannes Onthoofding in Nuland. Over het ongeluk met dodelijke afloop rapporteerde de wachtmeester der Koninklijke Marechaussee P.J. Vonck. Ook Derk Moerman, hoofdagent van de politie en rechercheur in Den Bosch maakte van het overlijden van Frans een procesverbaal op. | 21 |
| Noten | |
| 1. | Pantservuist = Duits antitankwapen. |
A. van den Elzen, 'Wel gestorven, niet vergeten' in: Spoorzoeker 3/4 (1998) 18-21
Literatuur en bronnenpublicaties
A. van den Elzen, 'Wel gestorven, niet vergeten' in: Spoorzoeker 3/4 (1998) 18-21
A. van den Elzen, Wel gestorven niet vergeten : Oorlogsslachtoffers Rosmalen (1996) 1, 12, 90-93
René Kok, 'Wegens bijzondere omstandigheden...' : 's-Hertogenbosch in bezettingstijd 1940-1944 (2008) 402
n: vermelding in een voetnoot
.jpg "Herdenkingsmonument Nuland (1990)")
Bossche Encyclopedie |